Apartment hunting 2
Ik ben er gewoon moe van. Nooit geweten dat appartementenjacht zo enorm veel energie kan nemen. Gisteren zijn we naar een huis geweest in Takoma Park. We hadden er al een slecht gevoel over toen bleek dat het voorstadje in tweëen was gesplitst: één deel ligt in de staat Maryland en de andere in District of Colombia. Dan lig je dus echt aan de rand van de stad! Met de metro kost het ons ruim 20 minuten om er te komen en dan moet je ook nog een kwartier erheen lopen. Het huis was wel prachtig, maar er bleek geen supermarkt in de buurt te zitten (want iedereen heeft hier een auto en rijdt dus vele kilometers om bij Safeway te komen). Bovendien had de vrouw een kat en daar zijn zowel Caroline als ik allergisch voor. Eenmaal terug in de metro slaakten we een zucht van verlichting toen we weer bij Union Station aankwamen. “De bewoonde wereld”, zei Caroline. Nee, dit appartement wordt het toch maar niet. De tweede poging is vanavond. Een man heeft één kamertje over voor ons beiden. Nadeel is wel dat we voor de rest alles met hem moeten delen. We weten dus niet of het wel leuk is. Dat geldt ook voor woensdag: ook daar verhuurt een man zijn appartement. Inmiddels hebben we ook weer twee afspraken erbij. Ik kan niet geheel het gevoel onderdrukken dat het zonde van onze tijd is. We zitten nu namelijk de hele dag op kantoor, trekken een sprint naar huis om te eten en moeten gelijk door naar een appartement. Vier dagen lang. Het is maar goed dat we vrijdag naar New York gaan.
0 Comments:
Post a Comment
<< Home