Van alles en nog wat
Gisteren heb ik Bart naar het vliegveld gebracht. "Time flies when you're having fun". Dat gaat in dit geval zeker op. Het waren tien ontzettend gezellige dagen. We hebben veel gedaan. Ik heb Bart rondgeleid op mijn kantoor, we hebben gewinkeld, heerlijk thuis gekookt, samen met Caroline genoten van rode wijn en toastjes met brie (de franse kaas kostte welgeteld 6,58 dollar, maar dat mocht de pret niet drukken), gefietst door de bossen van Maryland, een bezoek gebracht aan het prachtige plaatsje Alexandria en de Washington Nationals aangemoedigd (een zeer slechte wedstrijd waar het overigens nog erg spannend werd in de laatste inning: het stond 5-2; de Nationals hadden drie man op honk en konden dus nog winnen. Helaas hebben ze verloren. Het zal niet aan ons hebben gelegen, want we waren alledrie schor aan het einde van de wedstrijd). Enige minpuntje was het weer. Waar we twee maanden lang extreme hitte hebben gehad, regende het onafgebroken tijdens het bezoek van Bart. De zon kwam pas weer door op de vertrekdag van Bart, dus dat vond ik erg sneu voor hem. Ik kijk echter met veel plezier erop terug en vond het erg jammer dat Bart gisteren weer weg ging (en nee Friso, ik heb niet gehuild!).
Nu zit ik weer op mijn kantoor. Nog twee weken en dan zit mijn stage er alweer op. Het vervult me met gemengde gevoelens. Ik wil nog zo veel dingen doen in de omgeving, maar heb daar de tijd niet meer voor. Dat vind ik echt heel jammer. Aan de andere kant verlang ik erg naar bepaalde dingen thuis. Ik heb erg zin in een bak sterke koffie (pap, graag een espresso als ik weer thuis ben!), want Amerikanen zijn echt verschrikkelijk in het brouwen van koffie. Sneetjes bruinbrood met kaas en tomaat lopen 's nachts in mijn dromen rond, want hier is het brood chemisch en de kaas te duur. Ik ben echter voornemens het volste uit mijn laatste twee weken te halen, dus moeten Caroline en ik nog maar eens rond de tafel om te zien wat we nog gaan doen. Daarom voor nu: tot de volgende blog! Hopelijk gaat het met iedereen thuis ook voorspoedig!
Nu zit ik weer op mijn kantoor. Nog twee weken en dan zit mijn stage er alweer op. Het vervult me met gemengde gevoelens. Ik wil nog zo veel dingen doen in de omgeving, maar heb daar de tijd niet meer voor. Dat vind ik echt heel jammer. Aan de andere kant verlang ik erg naar bepaalde dingen thuis. Ik heb erg zin in een bak sterke koffie (pap, graag een espresso als ik weer thuis ben!), want Amerikanen zijn echt verschrikkelijk in het brouwen van koffie. Sneetjes bruinbrood met kaas en tomaat lopen 's nachts in mijn dromen rond, want hier is het brood chemisch en de kaas te duur. Ik ben echter voornemens het volste uit mijn laatste twee weken te halen, dus moeten Caroline en ik nog maar eens rond de tafel om te zien wat we nog gaan doen. Daarom voor nu: tot de volgende blog! Hopelijk gaat het met iedereen thuis ook voorspoedig!
2 Comments:
Hoi lieverd,
als je weer thuis bent dan krijg je van mij een heerlijke bak koffie met een geroosterd broodje met kaas, tomaat en een beetje peper!!
Tot die tijd moet je behelpen met de cheesecake :-)
Kus, ik
Nou, dat vind ik ook geen straf hoor! Ik kan niet uitsluiten dat Caroline en ik zeker nog een keer naar de Cheesecake Factory gaan! Maarre, aan de koffie en het broodje hou ik je zeker. Bevallen de aardige mensen je weer een beetje in NL? Wel een verschil met de Cosi he? :)
Kus,
Eva
Post a Comment
<< Home